“ İnsanlar neden bilimle uğraşır? Neden sanat üretirler? Hayatta kalma başarımız ile ilgili en az öneme sahip şeyler, bizi tam da insan yapan şeylerdir.”

Bu satırları internette okumuştum. Çok beğenip not almışım. Söyleyenin Savas Dimopoulos Stanford Üniversitesi, Parçacık Fizikçisi olduğu yazıyordu ama ne kadar doğru bir bilgi emin değilim. Sonuçta her kim söylemişse çok doğru söylemiş.

Hayatta kalma başarısı, bir canlının en alt seviyedeki önemli bir faaliyeti. İnsanların da hayvanların da ilk çabası yaşamını sürdürmek. Hayatta olmanın yeterliliğine sırtını dayayıp yaşamını öylece devam ettirenler olduğu gibi, bu dünyada olmayı bir amaç, bir anlam peşinde koşmak, yaratmak ve üretmek olarak sorgulayanlar da var. İyi ki varlar. Onların çabaları sonucu yarattıkları sanat ve bilim sayesinde bizler de sorguluyor, araştırıyor, olanaklardan faydalanıp yeni şeylere ulaşıyor, duygularımızı inceltiyor, uygarlaşıyoruz. İnsan oluyoruz. Sanat/bilim olmasa da  bir şekilde var olurduk ama insanlığın en alt seviyesi diyebileceğimiz sadece yemek, içmek, üremek, iki ayak üzerinde yalpalamak, para ve iktidar sahibi olmayı insan olmak sandığımız bir seviyede. Kimilerimizin  bu eşiği atlayıp gerçek insan olmasını sağlayan  ise sanat ve bilim yani onu üretenler.

Herkesin bilim ve sanat üretmesi mümkün değil tabii, harcı da değil. Ama onu elinden geldiğince takip edebilmesi, oradan aldığı ilhamla hayatında bir anlamın peşinde koşması, bunu gerçekleştirdikçe kendine ve diğerlerine olan sevgi ve saygısının artması sanatın da bilimin de toplumlarda yarattığı, katkıda bulunduğu sonuçlardan birkaçı  sadece.

Tam da yazımızın konusu olan cümlede söylendiği gibi; varlığını devam ettiren insan soyundanız hepimiz ama bazılarımız çok daha fazla insan. O insanlara, bizim de dizlerimizin üstünden kalkıp yalpalamadan doğrulmamıza katkıda bulunan sanat ve bilim üreticilerine, yürekten sevgiler ve sonsuz saygılarla…